Geschiedenis van het NIOO-KNAW
Geschiedenis van het NIOO-KNAW
Sinds 1954 kijken onze onderzoekers naar de ecologie van Nederland en ver daarbuiten.
Het NIOO-KNAW is in 1992 ontstaan door het samengaan van de drie ecologische onderzoeksinstituten van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Het NIOO heette aanvankelijk het ‘Nederlands Instituut voor Oecologisch Onderzoek’, maar sinds september 2002 gebruikt het de naam ‘Nederlands Instituut voor Ecologie’ (NIOO-KNAW).
Sinds het Centrum voor Terrestrische Ecologie (CTE) en Centrum voor Limnologie (CL) in januari 2011 verhuisden naar een gezamenlijk duurzaam gebouw in Wageningen, zijn de afdelingen van beide onderzoekscentra samengevoegd en herschikt, en worden de namen CTE en CL niet meer gebruikt. Alle onderzoekers werken nu bij het NIOO. Het Centrum voor Estuariene en Mariene Ecologie (CEME) is per 1 januari 2012 afgesplitst van het NIOO en overgegaan naar het Koninklijk NIOZ.
Van IOO via NIOO/CTE naar NIOO
Het Instituut voor Oecologisch Onderzoek (IOO) werd in 1954 opgericht met de hoofdvestiging in Arnhem, en was sinds 1982 gevestigd te Heteren. In het instituut werd vooral onderzoek verricht naar populatie-ecologie van vogels en verspreidingsecologie in grasland. Na de fusie met de andere ecologische instituten tot NIOO-KNAW, stond het bekend als Centrum voor Terrestrische Ecologie (NIOO/CTE). Sinds de verhuizing naar Wageningen in 2011 wordt de naam CTE niet meer gebruikt.
Van Hydrobiologisch Instituut via Limnologisch Instituut en NIOO/CL naar NIOO
Het Hydrobiologisch Instituut werd in 1957 opgericht om onderzoek te doen naar de ecologie van het zoete water. Het werd gevestigd aan de Vecht in de buitenplaats Villa Vijverhof te Nieuwersluis. In de jaren zestig werd het omgedoopt tot Limnologisch Instituut, naar ‘limnos’, het Griekse woord voor ‘meer’. Vanaf 1992, na de fusie tot het NIOO-KNAW, heette het Centrum voor Limnologie (NIOO/CL). In januari 2011 verhuisde ook dit centrum naar Wageningen. De naam CL wordt sindsdien niet meer gebruikt.
Van Delta Instituut via NIOO/CEME naar NIOZ-Yerseke
Het Delta Instituut voor Hydrobiologisch Onderzoek (DIHO) in Yerseke is in 1957 opgericht om te onderzoeken wat de gevolgen zijn van de Deltawerken op de flora en fauna van de Zeeuwse en Zuid-Hollandse getijdenzones. De eerste jaren droeg het overigens de naam Hydrobiologisch Instituut afdeling Deltaonderzoek, en viel het officieel onder het zelfde instituut als de zoetwater-vestiging in Nieuwersluis. Na de fusie tot het NIOO-KNAW in 1992 heette het het Centrum voor Estuariene en Mariene Ecologie (NIOO/CEME). Inmiddels was het onderzoek uitgebreid naar ecosystemen van brak en zout water, van de naastgelegen Oosterschelde tot aan het Zuidpoolgebied. Per 1 januari 2012 is het instituut overgegaan naar het Koninklijk NIOZ (Texel), en gaat het nu door het leven als NIOZ-Yerseke.
